Chronisch ziek, chronische Q-koorts, hoe zit dat eigenlijk?

Term chronische Q-koorts vaak verkeerd gebruikt

De term chronische Q-koorts wordt nogal eens verkeerd gebruikt. Zo hoorden we de ombudsman het regelmatig hebben over chronische patiënten, waarna mensen dachten dat het dan alleen om chronische Q-koorts patiënten ging. Maar hoe zit het nu eigenlijk?

Als u op internet gaat zoeken naar de betekenis van chronische ziekte komt u verschillende omschrijvingen tegen. De uitleg is niet overal gelijk maar in grote lijnen komen ze allemaal op hetzelfde neer. Dit is de uitleg van Wikipedia:
Een chronische ziekte is een ziekte die lange tijd voortduurt. In Nederland wordt, afhankelijk van de ziekte, een termijn van het aanhouden van de klacht van langer dan 6 weken tot 6 maanden gehanteerd.

Ongeveer 20 % van mensen die een Q-koorts infectie hebben doorgemaakt houden er langdurige klachten aan over die zeker langer duren dan zes maanden. Dan kun je natuurlijk zeggen dat iemand dan chronisch ziek is. Maar toch is dit geen chronische Q-koorts.
Als de klachten na zes maanden nog steeds niet zijn verdwenen kan er door een arts QVS vastgesteld worden. Hier zijn richtlijnen voor vastgesteld. Deze vind u in de folder:De patiёntenversie van de richtlijn
In het Radboud ziekenhuis in Nijmegen loopt een onderzoek, de Qure studie, naar de beste behandelmethode van QVS. Hier leest u er meer over

‘Maar ik ben toch al heel lang ziek’  zult u misschien zeggen, ‘dan ben ik toch chronisch ziek en heb ik toch chronische Q-koorts.’  Volgens de omschrijving heeft u gelijk als u zegt ‘ik ben chronisch ziek’, maar toch heeft u geen chronische Q-koorts. Dat komt omdat er een andere vorm van Q-koorts is die men chronische Q-koorts heeft genoemd.

Wat is dan wel chronische Q-koorts.

Bij chronische Q-koorts blijft de bacterie actief in het lichaam. Dit kan een ontsteking aan het hart of de bloedvaten veroorzaken. Bij mensen met hart- en vaatproblemen kan dit tot ernstige problemen leiden. Chronische Q-koorts komt het meest voor bij patiënten met afweerstoornissen en bij hartpatiënten.
Patiënten met chronische Q-koorts moeten langdurig, vaak meerdere jaren,  twee soorten antibiotica slikken.
Het wordt vastgesteld door middel van bloedtesten. In het bloed worden o.a. de afweerstoffen tegen de Q-koorts gemeten en bekeken of de bacterie in het dna te vinden is.

Als u meer wilt weten over chronische Q-koorts, kom dan 19 november naar de thema-avond in Schijndel Chronische Q-koorts, wat nu?
U kunt zich hier aanmelden.

Reacties gesloten.